زندگی به من بسیار آموخت

زندگی به من بسیار آموخت… به من آموخت که هیچ چیز ثابت نمی‌ماند. قدرتمند، دیر یا زود ضعیف می‌شود و ضعیف، دیر یا زود قدرت را به دست می‌گیرد.
به من آموخت که کلمات مهم هستند. کلمه می‌تواند بیمارت کند؛ همچنانکه به سادگی شفایت می‌بخشد.
به من آموخت که هر فردی، خواسته یا ناخواسته شکاری برای فرد دیگر است.
و زبانی که آزادت می‌کند، همان زبانی است که روزی اسیر و گرفتارت خواهد کرد.
همچنانکه رودخانه‌ای که به من لذت می‌دهد، می‌تواند برای لذتش من را نیز قربانی خود کند.
زندگی به من آموخت، آنچه شادم می‌کند همان چیزی است که غمگینم خواهد کرد و آنچه غمگینم می‌کند قرار است روزی، لبخند شادی و رضایت بر چهره‌ام نشاند.
به من آموخت که راضی بودن از زندگی با رضایت به میان‌مایگی تفاوت دارد.
به من آموخت که سبقت گرفتن، الزاماً به معنای قهرمان بودن و قهرمان شدن نیست.
زندگی به من آموخت که آنچه من هزینه می‌کنم، درآمد فرد دیگری است و درآمدی که به دست می‌آورم، چیزی است که دیگری تصمیم گرفته است هزینه کند.
زندگی به من آموخت که جایی که همه چیز ساده است، به دنبال شکل دیگری از پیچیدگی بگردم و در پس هر چیز که پیچیده می‌شود، در جستجوی قوانین ساده باشم.
زندگی به من آموخت که تلاش کردن بدون فهمیدن و فکر کردن، بیهوده تاختن است و فکر کردن، بدون تلاش کردن و راه رفتن، جز زهدی فریبکارانه نیست.
زندگی به من نشان داد که هر روز، با سوالات تازه ای پیش روی من ایستاده است.
پس شتاب کردن در یافتن پاسخ پرسش‌ها چندان ارزشی ندارد.
چرا که بلافاصله، سوالات بعدی، در صف طولانی ابهام و شگفتی،
آماده اند تا روبرویم بایستند.
زندگی به من آموخت که عمیق‌تر فکر کردن به عالم هستی، شگفتی من را نخواهد کاست بلکه افق شگفت تری را پیش رویم نمایان خواهد کرد.

بعضی وقت‌ها، باید گامی به عقب برداری
تا مطمئن شوی گامی که به جلو برداشته بودی، درست بوده.

بعضی وقتها هم باید گامی به جلو برداری
تا بدانی ماندن در یک گام قبل، تصمیمی مناسب‌تر بوده است.
گاهی هم باید مسیر را رها کنی و کناری بنشینی.

اما آنچه مهم است این است که چنان شتابزده نروی که هیچ ردپایی بر زمین نماند

ارنست یبوا (معلم و نویسندۀ تقریبا گمنام غنایی)