خانه / کتاب / کتاب هایی که در سال 2020 خواندم
کتاب

کتاب هایی که در سال 2020 خواندم

چند روزی از آغاز سال 2021 میلادی می‌گذرد. دلم خواست کتاب هایی که در یک سال اخیر خواندم را لیست کنم. یادم هست قبل از شروع سال 2020 تمام مردم دنیا برای شروع دهه‌ی جدید میلادی و سالی با چنین تقارن عددی بسیار مشتاق و هیجان‌زده بودند. صفحات اینستاگرام پر شده بود از حرف‌ها و راهکار‌های انگیزشی برای شروع مجدد مسیر موفقیت و ثروت و… (حدس میزنم همین اتفاق به طرز شدید‌تری برای ما ایرانی‌ها در آغاز قرن جدید که دو سه ماه دیگر است رخ دهد)

در این فضای پر از حرف‌ها و تصمیمات سنگین و جوزدگی بسیاری از اطرافیانم،دلم خواست امسال را به عادی‌ترین شکل ممکن بگذرانم. بدون هیچ موفقیت یا دستاورد خاصی. ثمرهایی برایم داشت که باعث شد مهارت‌های بیشتری یاد بگیرم،با افراد بیشتری آشنا شوم و ارتباط‌های جدیدتری بسازم، فیلم‌های بیشتری ببینم و بیشتر با خودم وقت بگذرانم.
منتها امسال نسبت به سالهای قبل کمتر کتاب خواندم. البته تعدادش شاید فرقی نکرده باشد یا حتی بیشتر هم شده باشد (چون سالهای قبل نمی‌شمردم!) اما می‌دانم عمق و کیفیت کتاب خواندنم قطعا کاهش پیدا کرده بود.

به‌ هر حال…

این‌ها کتاب‌هایی هستند که در سال 2020 میلادی خواندم:

  1. بازی بی‌نهایت (سایمون سینک)
  2. بازی‌ها (اریک برن)
  3. فربه‌تر از ایدئولوژی (عبدالکریم سروش)
  4. این است بازاریابی (ست گادین)
  5. حافظه نامحدود (کوین هرسلی)
  6. قانون 5 ثانیه (مل رابینز)
  7. گربه زیر باران (ارنست همینگوی)
  8. قوی سیاه (نسیم طالب)
  9. پنج فرمان (پیتر سنگه)
  10. به انجام رساندن کارها GTD (دیوید آلن)
  11. هفت عادت مردمان موثر (استیفن کاوی)
  12. گاو بنفش (ست گادین)
  13. از خوب به عالی (جیم کالینز)
  14. بنویسید تا اتفاق بیفتد (هنریت کلاوسر)
  15. وداع با اسلحه (ارنست همینگوی)
  16. سکون مهم است (رایان هالیدی)
  17. 21 درس برای انسان قرن 21 (یووال نوح هراری)
  18. اضطراب موقعیت (آلن دوباتن)
  19. قملروی اشتباهات شما (ون دایر)
  20. هنر همیشه برحق بودن (آرتور شوپنهاور)
  21. رهبران آخر از همه غذا می‌خورند (سایمون سینک)
  22. باهم بودن بهتر است (سایمون سینک)
  23.  هزار و یک شعر (محمدعلی سپانلو (مجموعه‌ای از شعر قرن بیستم ایران)
  24. چند دفتر شعر از شاملو و اخوان و کتاب‌های خُرد و ریز دیگر

 

کتاب‌هایی که دوست داشتم بخوانم اما نشد:

  1. حماسه حسینی (شهید مطهری)
  2. جز از کل (استیو تولتز)
  3. بی بازگشت (فردریک فوردسایت)
  4. فرانی و زویی (سلنجر)
  5. سال بلوا (عباس معروفی)

 

 

آنهایی که بولد شده‌اند را بیشتر از بقیه دوست داشتم و سه تای اول را بیشتر از همه.
بیشتر این کتاب‌ها را در فاصله‌ی 9 ماه ابتدایی سال 2020 خواندم و عملا در سه ماه اخیر بجز بازی‌ها کتابی نخواندم.حس می‌کنم سال 2020 بیشتر از این‌که از کتاب‌ها بیاموزم، از روابطم آموختم.
روابطی که داشتم و عمیق‌تر شد، روابطی که از دست دادم، احیا کردم یا به دست آوردم، و روابطی که هیچوقت نداشتم.
چیزهایی یاد گرفتم که شاید به سادگی در کتاب قابلیت یادگرفته شدن نداشته باشند!
از این بابت خوشحالم.

 

نگاهی هم به این‌ بیندازید

شاهنامه فردوسی ایلیاد و اودیسه هومر

فردوسی و هومر

نوشتار آینده مطالبی فشرده و ناچیز است درباره‌ی دو حماسه سرای بزرگ بشری، فردوسی و …

یک دیدگاه

  1. با پاراگراف آخر متن تون خیلی موافقم؛گاهی اوقات انسان ها از روابطی که دارند چیزهایی می آموزند که به سادگی در کتاب ها قابلیت یاد گرفته شدن نداشته باشند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *